ο άνθρωπος Γκιόλβας

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΟΛΒΑΣ
Έλλην – Επιστήμων - Ελεύθερος
 Βιογραφία / ελληνική σκέψη 


 Έκδοση: Α΄ - 2005  Διαστάσεις: 14 x 21 - Σελίδες: 320

Η παρουσίαση του βιβλίου είχε γίνει το χειμώνα του 2005, στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βριλησσίων, σε συνεργασία με το σύλλογο «Ολύμπιος νους» και ομιλητές, πέραν της συγγραφέως, τους: εκδότη Γεώργιο Αλεξέλη, τον τότε πρόεδρο του Πολιτιστικού και Φιλοσοφικού Συλλόγου “Ολύμπιος Νους” Νίκο Τσιφτσόπουλο, τον Γιώργο Πανακάκη, πρόεδρο της Ένωσης Κρητών του Δήμου Βριλησσίων, τον Νίκο Καλλονά, συγγραφέα και φίλο επιστήθιο του Γιώργου Γκιόλβα, τον επίσης εγκάρδιο φίλο του Σάββα Βορρέα και τον αείμνηστο συγγραφέα Γιάννη Φουράκη. Χαιρετισμό είχε απευθύνει η Καίτη Γκιόλβα

Ένα μικρό ψυχογράφημα στη μνήμη του…

ΞΕΝΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ

Αλίμονο σ’ εκειόν που δια του πνεύματος
ξεπέρασε οπωσούν την εποχή του^
βαριά καταφορά δημόσιου ρεύματος
θα του καταπικράνει τη ζωή του…
-
Θα τον αποστραφεί με ατιμασία
τότε η μωρή κι αχάριστη πατρίδα.
Και μες στην όλη αποδοκιμασία,
δεν θα ‘χει ειμή την άχαρην ελπίδα,
νάλθει άλλη γενεά με νοημοσύνη,
να κάμει μία μέρα δικαιοσύνη.

                                       Ανδρέας Λασκαράτος


Το χαρακτηριστικό αυτό ποίημα του έξοχου Ανδρέα Λασκαράτου συνοψίζει μέσα σε λίγα λόγια το στάλαγμα της άξιας ζωής που έζησε ο Γιώργος Γκιόλβας, αφήνοντας το φωτεινό απολλώνειο ίχνος του μόνο στις καρδιές εκείνες που είναι πάντα πρόθυμες να ανοίξουν τις πύλες τους στο Αγαθό.
Ο Γιώργος Γκιόλβας ήταν ένα μεγάλο πνεύμα. Το πόσο μεγάλο είναι ένα πνεύμα μετριέται από το πόση αίσθηση προκαλεί. Η προσωπικότητα Γκιόλβα προκάλεσε αίσθηση… πόση αίσθηση, αλήθεια… σε τόσους και τόσους, πόσο ενθουσιασμό, πόση ελπίδα… μα και πόση έχθρα σε όλους εκείνους που δεν εννοούν ποτέ να δεχθούν το φυσικό δικαίωμα ενός ανθρώπου να είναι δημιουργικός και συνάμα πνευματικά ελεύθερος, να ακολουθεί πιστά την αρετή και τη φωνή της ψυχής. Κανείς μικρός κι ασήμαντος δεν απασχολεί ποτέ τα μυαλά των ανθρώπων, μόνο οι ισχυροί νόες είναι εκείνοι που εκτείνουν λαμπερά την προσωπικότητά τους στο χώρο και στο χρόνο. Κι αυτό δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί…
Ο Γιώργος Γκιόλβας ήταν μεγάλος για τις εφευρέσεις, αλλά και για τα οράματά του, τα οράματα εκείνα που ενέπνευσαν και παρότρυναν. Ήταν μεγάλος γιατί από μέσα του ανάβλυζε το θάρρος, η ειλικρίνεια και η θέρμη μιας ψυχής που ζητά να πετάξει στο άπειρο, να ξεπεράσει την εποχή της και τα μειονεκτικά ανθρώπινα όρια. Ήταν μεγάλος γιατί εποίησε και γιατί ονειρεύτηκε. Εποίησε έργα επιστημονικά. Με γνώμονα το ήθος κι όχι το κέρδος, πάντα επ’ αγαθώ, για το σήμερα και για το αύριο. Και ονειρεύτηκε. Ονειρεύτηκε ένα καλύτερο αύριο για την Ελλάδα και για τον κόσμο. Ο Γιώργος Γκιόλβας ήταν μεγάλος γιατί ήταν Έλληνας!
Γι’ αυτό και κυνηγήθηκε τόσο, γι’ αυτό και λοιδωρήθηκε, και χλευάστηκε… και πικράθηκε… Γι’ αυτό, όμως, ήταν και τόσοι πολλοί όλοι εκείνοι που τον θαύμασαν… Και τον θαυμάζουν.
Όταν τελείωσε την πορεία της εδώ ύπαρξής του, πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί ούτε σε ένα δελτίο ειδήσεων δεν αναφέρθηκε η είδηση του θανάτου του. Αυτό δεν είναι περίεργο για όσους γνωρίζουν το παρασκήνιο μιας κατεστημένης κοινωνίας που μόνο και πάντα ζητά, μα αρνείται επιδεικτικά να δώσει. Ναι, του έκαναν μετά θάνατον κάποια αφιερώματα, αλλά γιατί; Όχι για να τον τιμήσουν. Αλλά για να ψάξουν, να δουν μήπως υπήρχε και κάτι άλλο που ακόμη δεν το είχαν πάρει. Ή απλά για να συλήσουν τη μνήμη του, κι όχι μόνο οι αντίθετοι, αλλά ακόμη και οι συμπνέοντες. Είναι κι αυτή μια τεχνική, να πλάθεις το εγκώμιο κάποιου με τέτοιον τρόπο, ώστε να προτρέπεις τον αποδέκτη των λεγομένων σε απαξίωση. Ειπώθηκαν έτσι πολλά. Άλλα ακραία, άλλα γοητευτικά, άλλα μυστηριώδη κι άλλα φαιδρά. Ο άνθρωπος Γκιόλβας, όμως, δεν εμφανίστηκε πουθενά...
Και αυτό κληθήκαμε να κάνουμε μ’ αυτό το βιβλίο. Να ανακαλύψουμε τον Έλληνα και τον άνθρωπο πίσω από τις δοξασίες. Να ακολουθήσουμε το μονοπάτι της αλήθειας και της ουσίας. Και έχουμε το νήμα για να πετύχουμε ικανοποιητικά το έργο μας. Το νήμα που ο ίδιος μάς άφησε για να συνεχίσουμε την πορεία μέσα στον εφιαλτικό λαβύρινθο του κόσμου μας.
Μα, θα αντιτάξουν πολλοί, ο Γ. Γκιόλβας είπε και πράγματα ακραία, παράξενα, ασυνήθιστα… Γιατί; Υπάρχει περίπτωση να ξεχωρίζεις από τη μάζα και να μην είσαι απρόβλεπτος; Ποιος δίνει σημασία στο κοινότοπο; Ποιος ανοίγει τα μάτια και τ’ αυτιά του στο πεπατημένο, το πληκτικό και το μίζερο; Όσο για την αλήθεια των μηνυμάτων που εκείνος μάς μετέδωσε… Αυτήν θα ερευνήσουμε σ’ αυτό το βιβλίο και θα απαντήσουμε όσο και όπως μπορούμε σε πολλά από τα απρόσμενα και απείρως σαγηνευτικά για τον ανθρώπινο νου ερωτήματα που γέννησε το πέρασμα αυτού του επιστημονικού μυαλού από τούτο τον κόσμο.
Και θα είμαστε αντικειμενικοί, γιατί, όπως προελέχθη, ο Γ. Γκιόλβας ήταν άνθρωπος. Και η ανθρώπινη φύση δεν είναι τέλεια, καθότι θνητή. Κατοικεί μέσα στο σπήλαιο της πλάνης, όπως μας παραδίδει ο θείος Πλάτων στην “Πολιτεία” του. Γι’ αυτό, θα εξετάσουμε με προσοχή ένα ένα τα θέματα, μία μία τις πτυχές της συναρπαστικής αυτής προσωπικότητας του ανδρός, που παρά το φθαρτό του σώμα διακρινόταν για την οξυδερκή διαίσθηση και διόρασή του. Θα ενσκύψουμε με σεβασμό και επιμέλεια στην ουσία, κι όχι στο ευφάνταστο και το ευτελές. Θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε έτσι όπως η επιστήμη και η φιλοσοφία επιτάσσουν. Και όπου νομίζουμε ότι πρέπει, θα διαφωνήσουμε. Γιατί αυτό μας δίδαξε, πάνω απ’ όλα, ο σπουδαίος εκείνος άνδρας. Να έχουμε παρρησία! Να μη φοβόμαστε να λέμε τη γνώμη και τη σκέψη μας για οτιδήποτε και για οποιονδήποτε. Κι αν διαψευστούμε, ε, τότε, γένοιτο! Γιατί θα πρέπει να παραμένουμε αεί της αλήθειας εραστές. Αυτό το μάθημα μάς παρέδωσε με τη στάση και τη σκέψη του ο Γιώργος Γκιόλβας. Μάθημα ανεκτίμητο και βαθιά ελληνικό. Τον ευχαριστούμε, πάνω απ’ όλα, γι’ αυτό…

Το Γιώργο Γκιόλβα τον γνώρισα από κοντά το 2.000. Αφορμή στάθηκε μία συνέντευξη που δέχτηκε να μου παραχωρήσει τότε για την εφημερίδα “Κεραυνός”. Βρεθήκαμε σε ένα ταβερνάκι στη Νέα Πεντέλη.
Η πρώτη εντύπωση -στην οποία εγώ δίνω κεφαλαιώδη σημασία- ήταν πως είχα απέναντί μου μια συνταρακτική προσωπικότητα. Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι είχα ακούσει πολλά και από πολλούς, ούτε ότι θα έβλεπα από κοντά έναν άνθρωπο τυλιγμένο ήδη στην αχλύ του μύθου, απόμακρο και ειδωμένο μέσα από το πρίσμα κάποιων συνεντεύξεων που είχε δώσει. Ήταν αυτός ο ίδιος! Ο τρόπος που παράγγειλε τον καφέ, που μίλησε με το παιδί που ήρθε να πάρει την παραγγελία, το πλέριο και καθαρό χαμόγελό του, που φώτιζε, θαρρείς, τη χειμωνιάτικη εκείνη μέρα, εκείνο το άχρονο που χαρακτήριζε τη μορφή και το παρουσιαστικό του, που μιλούσε από μόνο του για το αμετάβλητο και το αληθινό, το Ολύμπιο. Μα πάνω απ’ όλα, ήταν τα μάτια του…
Εκείνα τα φοβερά μάτια, κείνες οι θάλασσες φωτός οι καταγάλανες, που παρά το προχωρημένο της ηλικίας, δεν είχαν χάσει τίποτα από το έντονο χρώμα, τη λάμψη και το σπίθισμα της νιότης. Τα μάτια, λένε πως είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Και τα απίστευτα μάτια του αείμνηστου Γιώργου Γκιόλβα καθρέφτιζαν πολλά. Μιλούσαν… Για δρόμους απάτητους και απαγορευτικούς για τους δειλούς, για εμπειρίες πολύ έξω απ’ το ανθρώπινο, μα και πολύ κοντά στο ανθρωπινό. Μιλούσαν για οράματα και πάθος ζωής και ανέλιξης, για στόχους υψυπετείς και τολμηρούς, μα καθάριους και ανιδιοτελείς. Κι άλλοτε πάλι τα μάτια εκείνα τραγουδούσαν. Ύμνους θείους και πανάρχαιους. Έστρεφαν λυρικά προς το συνάνθρωπο ή παιάνιζαν εναντίον του αιώνιου κοινωνικού κακού, βροντούσαν εναντίον της αδικίας και της ανοησίας. Μα δεν έκλαιγαν ποτέ…
Ο Γιώργος Γκιόλβας ξεχείλιζε από ευφυϊα. Ναι, ήταν ευφυής άνθρωπος, ιδιοφυής. Το καταλάβαινες και στις παραμικρότερες κινήσεις ή λέξεις του. Όπως καταλάβαινες αμέσως ότι γνώριζε πολλά. Αλλά μιλούσε για λίγα. Κι όχι πάντα γι’ αυτά που η σκέψη του γνώριζε. Έλεγε μόνο όσα ήθελε να πει. Γιατί αυτά που έλεγε, ήθελε και τα έλεγε. Η απόφασή του για τα λεγόμενά του ήταν συνειδητή. Και δεν τον ενδιέφερε το τίμημα…
Εκείνο που με ξάφνιασε μ’ έναν ομολογουμένως περίεργο τρόπο ήταν ότι μιλούσε για πράγματα απίστευτα και εξωφρενικά για τον κοινό νου, κι όμως η έκφραση, η ομιλία και η όλη του στάση ανέδιδε μια τέτοια ειλικρίνεια που σε καθήλωνε. Ναι, μπορούσε να λέει τα πιο απίστευτα πράγματα, η λογική σου να μην τα δέχεται και όμως να είσαι σίγουρος ότι ήταν απόλυτα ειλικρινής και μ’ εσένα και με τον εαυτό του. Ήταν ένα τρομερό χάρισμα αυτό που είχε ο άνθρωπος Γκιόλβας. Σε ανέβαζε με τα φτερά της δικής του σκέψης σε ύψη που ούτε η φαντασία σου δε θα τολμούσε ποτέ να πετάξει μες στη σιωπή της. Και δε σου άφηνε κανένα περιθώριο να αμφισβητήσεις την ειλικρίνειά του. Το γνώριζες σαν από ένστικτο, σαν από αρχετυπική γνώση πως είχες να κάνεις μ’ έναν άνθρωπο καθαρό, που ό,τι κι αν έκανε ή έλεγε, το έκανε πάντα με αγνές προθέσεις.
Και ήταν άρχοντας. Όχι γιατί διέθετε υλικά αγαθά, διότι δε διέθετε. Αλλά γιατί είχε μέσα του, στο γονίδιό του την αρχοντιά. Κερνούσε πάντα και δεν καταδεχόταν ποτέ να τον κεράσεις. Ήταν αυτεξούσιος και αυτόφωτος. Και σεβαστικός απέναντι στην καλή προαίρεση και την αξία του συνανθρώπου του. Μα και απίστευτα σκληρός και μαχητικός και πικρόχολος απέναντι στην κακεντρέχεια και την ιδιοτέλεια.
Η συνέντευξη εκείνη στάθηκε αφορμή να κάνουμε παρέα. Βρισκόμασταν, συνήθως με άλλα πρόσωπα μαζί -γιατί ο Γ. Γκιόλβας περιστοιχιζόταν πάντα από ένα μεγάλο κύκλο ανθρώπων όλων των ηλικιών, που έρχονταν κοντά του για να μάθουν και να λάβουν από τη δική του λάμψη. Το αποτέλεσμα όλων εκείνων των συναντήσεων, στις οποίες είχαν πολλά ειπωθεί και πολλά αναλυθεί, το καταθέτω τώρα εδώ, ενώπιόν σας.
Ως βάση για την ανάπτυξη των θεμάτων μας θα χρησιμοποιηθεί τόσο το περιεχόμενο των συνομιλιών μας και οι προσωπικές εμπειρίες και εντυπώσεις, όσο και συνεντεύξεις που είχε ο ίδιος δώσει σε άλλους κατά καιρούς, αλλά και κάποιες φωτογραφίες και προσωπικές σημειώσεις του Γ. Γκιόλβα, μαζί με ορισμένα μηχανικά σχέδιά του. Και θα ήθελα στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω από καρδιάς την κ. Καίτη Γκιόλβα, τη σύντροφο της ζωής του μεγάλου εκείνου ανθρώπου, και την κ. Παρασκευή Καραζέρη, κουμπάρα και συνεργάτη του, για τη βοήθεια και τη στήριξη που μου έδωσαν ώστε να γίνει αυτό εδώ το βιβλίο, που, άλλωστε, ήταν και δική του επιθυμία να γραφτεί.
Τέλος, στο παρόν χρησιμοποιήθηκαν και στοιχεία από το σχετικό με τον Γ. Γκιόλβα τόπικ από το ESOTERICA.gr Forums στο internet, ενώ παρατέθηκαν πολλά και ενδιαφέροντα αποσπάσματα από τις διαδικτυακές συνομιλίες των μελών του.


 Αποσπάσματα από συνέντευξη που είχε δώσει ο Γιώργος Γκιόλβας στην Ντορέτα Πέππα και είχε δημοσιευτεί τον Ιανουάριο του 2001, στην εφημερίδα “ΚΕΡΑΥΝΟΣ”. Το πλήρες κείμενο συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο. 

Σκοπός του Διεθνούς Σιωνισμού είναι να καταστρέψει τον πλανήτη. Και ο Διεθνής Σιωνισμός είναι η ίδια η Αμερκή.... Δηλαδή, με λίγα λόγια, αυτοί έχουν αποφασίσει να τον κάψουν, να τον καταστρέψουν τον πλανήτη!

... Να δείτε πόσα τέρατα έχουν αρχίσει και γεννούν τα ζώα. Έχουν παρουσιαστεί τερατογενέσεις και στα ζώα, αλλά και στους ανθρώπους! Κι ας μην τα λένε! Όποιος θέλει να μάθει, ας πάει να ελέγξει. Καρυά Ελασσόνος. Εκεί, στο Νότιο Όλυμπο έγιναν δοκιμαστικές βολές και γυμνάσια... Κι όταν οι δημοσιογράφοι ρώτησαν τον κ. Τσοχατζόπουλο εάν η Ελλάς διαθέτει τέτοια βλήματα, είπε: “Δεν ξέρω”. Θα έπρεπε κι αυτός και ο πρωθυπουργός να πάνε να αυτοκτονήσουν! Αν είχαν λίγο φιλότιμο... Όταν ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας λένε ψέματα, από κει και πέρα... οδεύουμε προς την καταστροφή... Θα το επαναλάβω! Τα αφεντικά τους, ο Διεθνής Σιωνισμός είναι δολοφόνοι! Όλα τα οπλικά συστήματα που παράγονται στον πλανήτη μας είναι έργα και επιχειρήσεις των Σιωνιστών. Δεν μπορεί άλλος να παράγει οποιοδήποτε όπλο. Ούτε σφαίρα για το δίκαννο στο κυνήγι δεν επιτρέπεται να φτιάξουμε! Αν δε συμμετέχουν επιχειρηματικά οι Εβραίοι, δεν επιτρέπεται να κατασκευάσεις κανένα όπλο. Θυμάμαι τον Μποδοσάκη που έφτιαχνε φυσίγγια ή τον Σοφιανόπουλο, που μέσα στη ΧΡΩΠΕΙ κατασκεύαζε όπλα. Μόλις τους πήραν χαμπάρι, τους σακάτεψαν. Ειδικά τον Σοφιανόπουλο... Όλα τα οπλικά συστήματα στη γη, από υποβρύχια, από ατομικές βόμβες, από αεροπλάνα μέχρι δίκαννα, παράγονται από εβραϊκές εταιρίες.

Ερ.: Μιας και αναφέρατε τις “τεχνητές βροχές”, αυτή η αλλαγή του κλίματος που παρουσιάζεται στην Ελλάδα σχετίζεται με τις πολεμικές επιχειρήσεις ανά τη γη;
Απ.: Μόνο στην Ελλάδα; Σ’ όλο τον κόσμο! Εδώ βούλιαξε η Αμερική. Κάθε μέρα καταστροφές! Εδώ χιονίζει στη Λιβύη. Αλλά αιτία δεν είναι μόνο ο πόλεμος, είναι κι άλλα πολλά… Σας λέω, εάν δεν εξαφανίσουμε από τον πλανήτη αυτή τη φυλή -και θα σας πω ακριβώς ποιους συγκεκριμένα εννοώ, γιατί θέλει ξεκαθάρισμα αυτό το σημείο- ο πλανήτης μέλλει να καταστραφεί!

... Το δολάριο είναι Θεός με όλη τη σημασία της λέξης. Και με την πραγματική και με τη μεταφυσική έννοια. Έχει και την πεντάλφα απάνω, έχει και την πυραμίδα με το μάτι και όλα τα σήματα των Εβραίων.

Ερ.: Ποιο είναι το σχέδιό τους; Θέλουν να μείνουν μόνοι στη γη;
Απ.: Θα σας πω γιατί… Στην αρχή είχαν φτιάξει τον MIR, το διαστημικό σταθμό. Τώρα όμως έφτιαξαν καινούργιο σταθμό, συνδέθηκαν Ρώσοι και Αμερικανοί. Αυτός ο καινούργιος σταθμός προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως μέσον πρόσβασης. Έχουν σκοπό να καταστρέψουν τον πλανήτη Γη. Γιατί; Έχει ανακαλυφθεί ένας άλλος… πλανήτης (!!!), τον οποίο έχουν ονομάσει Χ οι αστρονόμοι…
Ερ.: Εδώ, μέσα στο ηλιακό μας σύστημα;
Απ.: Ναι! Ο πλανήτης αυτός δε φαινόταν, διότι παρεμβαλλόταν ο Ήλιος (!).Ο πλανήτης Χ, σε σχέση με μας, βρίσκεται σε τέτοια θέση πάντα, ώστε να μη φαίνεται από τη Γη…
Ερ.: Ο Χ βρίσκεται πριν από μας ή μετά από μας σε σχέση με τον ήλιο;
Απ.: Ίδια τροχιά έχουμε ακριβώς! Ίδια τροχιά, το ίδιο κλίμα, μόνο που ο πλανήτης Χ είναι κατά 10% μικρότερος της Γης. Αυτά που σας λέω είναι σίγουρα. Τα έχω πληροφορηθεί από τη ΝΑΣΑ.